مقایسه کارایی مدل تنزیل جریانات نقدی سنتی با مدل تنزیل جریانات نقدی شبیه سازی شده با مونت کارلو در ارزشگذاری سهام

هدف این تحقیق توسعه مدل تنزیل جریانات نقدی(dcf) سنتی با استفاده از شبیه¬سازی مونت¬کارلو می باشد؛ بدین صورت که به جای درنظر گرفتن اعداد قطعی و مشخص در مدل سنتی از شبیه¬سازی مونت¬کارلو(mcs) استفاده شده تا ابهام و عدم قطعیت در مدل لحاظ شود. در این پژوهش ارزش ذاتی سهام با استفاده از مدل گوردن در هر دو حالت تنزیل جریانات نقدی سنتی و شبیه¬سازی شده با مونت¬کارلو محاسبه شده و نتایج با ارزش بازار سهام مقایسه شده است تفاوت ارزش ذاتی بدست آمده و ارزش بازار به عنوان خطا تعریف می شود، سپس دقت مدل¬ها بر مبنای جذر میانگین مجذور خطا مقایسه می شود اگر خطای پیشبینی کاهش پیدا کند می توان پذیرفت مدل سنتی با استفاده از تکنیک مونت کارلو توسعه یافته و کاراتر شده است. به منظور آزمون وجود تفاوت معنی¬دار بین خطای مدل¬های مختلف به علت نرمال نبودن مقدار خطاها از آزمون ناپارامتریک ویلکاکسون استفاده شده است و نتایج بررسی¬ها نشان می دهد استفاده از شبیه¬سازی مونت¬کارلو در سطح اطمینان 99 درصد نسبت به مدل تنزیل جریانات نقدی سنتی تخمین¬های دقیق تری از قیمت بازار ارائه می دهد.سپس بهبود حاصل شده در بین صنایع مختلف هم آزمون شده است. در این مرحله با توجه به نرمال نبودن خطاها برای تحلیل واریانس صنایع از آزمون ناپارامتریک کروسکال والیس استفاده شده و نتایج حاکی از این است که در بهبود حاصل شده با استفاده از شبیه¬سازی مونت¬کارلو صنعت اثر معناداری ندارد. در تحلیل آماری اطلاعات از نرم افزار spss و برای شبیه سازی مونت کارلو از نرم افزار crystal ball استفاده شده است.